BONDSFEEST ST. JOSEPH WAUBACH: DRUPPELS VOL ELLENDE VOOR JE PLEZIER
Afgelopen weekeinde was er dan, na vijf jaar wachten weer het bondsfeest te Waubach. En laten we wel wezen, niet iedereen kwam daar zonder te puffen doorheen.
Landgraaf, 27 augustus 2019, 21:35
Negen dagen geleden was er niet zo gek ver van Landgraaf ook een bondsfeest en daar leek het meer op een waterballet dan wat anders. De optocht moest worden afgelast net als menig ander onderdeel van dat wat bij een schuttersfeest hoort. Nu, afgelopen zondag, was het dus {we leven per slot van rekening in Nederland} dus exact het tegenovergestelde. Zon, zon en nog meer zon. Het kwik schoot boven de 30 graden Celsius en dan weet iedere schut hoe laat het is.
Nog voordat de optocht überhaupt van start ging zochten de zweetdruppels zich al een weg naar beneden over menige rug. De ene handpalm na de andere begeeft zich naar het voorhoofd en probeert tevergeefs verkoeling te verschaffen. Zakdoeken, T-shirts, of handdoeken. Alles wat maar enigszins van pas komt om de druppels van ellende weg te vegen wordt ter hand genomen. Maar de hitte blijft en het lichaam zoekt verkoeling. De stroom aan zweetdruppels blijft onvermoeibaar zijn doorgang vinden.
Trots op je vereniging en het schut zijn, in de houding marcheren, de ene voet voor de andere zetten. Normaal alles behalve een probleem, maar niet met 30 plus. De bieleman mag dan nog zo stoer ogen. Het is puur afzien geblazen onder de colbac, met als toetje een baard om je achter te verstoppen. Verkoeling brengt die baard dus echt niet. De lange haren plakken druppel na druppel meer en meer aan mekaar en tot overmaat van je lol dan ook maar meteen aan je gelaat.
Maar zeuren helpt niet. Je moet verder. De ogen vastberaden strak vooruit gericht om koste wat het kost die optocht tot een goed einde te brengen. Het zou niet de eerste keer zijn dat een schut het door de hitte begeeft.
En dat geldt niet allen voor de ouderen in de gelederen. Ook de jongsten zwoegen onder de koperen ploert. Maar stap voor stap knokt ook de schutterstoekomst zich fanatiek naar de finish. Puffen ja, drijfnat in de maat blijven marcheren door de straten van Landgraaf, ook dat: ja. Maar opgeven nooit.
Dan is er de verlossing. Het feestpaviljoen is in zicht. Vrijwilligers delen nog water uit om het verloren gegane vocht niet meteen met alcohol aan te vullen. Die alcohol komt later wel. Eerst even uitpuffen en dan welverdiend genieten van een goed georganiseerd en toch lekker vlotjes verlopen bondsfeest dat tot in de kleine uurtjes zijn doorgang vond.
Fotografie: De Landgraaf Courant/Lambert Rinkens
