GROENSTRAATSE MEIKONINGIN BLIJFT POSITIEF

Het is niet anders in deze tijd. Voor de een is het zus en voor de ander zo. Maar hoe is het als meikoningin in een zo hechte gemeenschap als die van de Groenstraat? Enkele vragen aan meikoningin Lieke Speck.

Landgraaf, 4 december 2020, 18:45

Natuurlijk is er van alles en nog wat te melden over COVID-19 en de gevolgen daarvan. Menselijke tragedies op allerlei niveau. Op allerlei gebied heeft de ziekte gevolgen. Zo ook voor de Groenstraat, een gemeenschap die met een gerust hart als hecht betiteld mag worden. Daar is de Mei-week het hoogtepunt van ieder jaar. Wat gebeurd er als dat hoogtepunt in het niet valt? We benaderden Meikoningin Lieke met enkele vragen.

Lieke Speck is 22 jaar, woont te Landgraaf, studeert aan Aares Hogeschool te Dronten en volgt de opleiding Dier- en Veehouderij. Zij heeft haar huidige stage afgerond bij maatschap Snijders (een melkveebedrijf te Merkelbeek. Haar passie ligt dus in de agrarische sector en daar wil zij dan ook het liefst een baan vinden in de toekomst.

Lieke, je hebt lang uitgekeken naar het Meikoningin zijn, en dan komt er Corona. Wat dacht je, wat voelde je? Hoe voelde je dat persoonlijk en hoe vind je het voor de gemeenschap, en/of speciaal voor de Groenstraatse gemeenschap?

“Ik heb er lang naar uitgekeken om Meikoningin te kunnen worden van de Mei-jongens Groenstraat. Dit was voor mij een droom die uitkwam. Toen ik op 9 juni 2019 gekroond werd tot meikoningin begon voor mij een onvergetelijk jaar. Totdat Corona uitbrak…. Alle activiteiten lagen stop en er was geen mei week. Voor iedereen viel een belangrijke traditie in het water. Het was een domper voor iedereen met als gevolg dat ik nog een jaar meikoningin ben. omdat de uitbraak van Corona nog steeds grote gevolgen heeft voor onze maatschappij. is het de vraag wanneer er weer gestart kan worden met onze traditie. Voor de Groenstraatse gemeenschap is de meiweek en de daarbij behorende Pinksterfeesten het hoogtepunt van het jaar. Wij hopen daarom ook dat we vanaf 2021 weer verder kunnen met deze prachtige traditie.”

Hoe vonden je ouders het? Wat dachten ze, wat voelden ze?

Lieke: “Voor mijn ouders was dit jaar ook anders. Beide zijn actief in het Groenstraatse verenigingsleven. Mijn vader bij de Ouwe en mijn moeder bij de Müzerkes. Omdat dit jaar de meiweek voor het eerst niet doorging was het voor iedereen balen. Mijn ouders vonden het jammer dat ik dit jaar geen meiweek heb mogen meemaken samen met de Mei-jongens. En hopen dan ook dat we de gemiste activiteiten volgend jaar kunnen inhalen.

Is er iets wat je graag aan de mensen mee wilt geven als boodschap aan de gemeenschap en ook meer specifiek aan de Mei-jongens en Mei-meisjes?

“Ik zou aan alle mensen uit de Groenstraat willen meegeven, om op een verantwoorde manier elkaar te blijven zien en spreken. Steun daarbij onze lokale ondernemers en maak er samen toch een bijzonder jaar van. Wij als Mei-jongens en Mei-meisjes proberen de draad weer voorzichtig op te pakken en verder te werken aan deze mooie traditie. Hopelijk allemaal tot volgend jaar op onze Pinksterfeesten.”, aldus Lieke.

Vanzelfsprekend hopen wij, net als Mei-koningin Lieke, dat we zo spoedig mogelijk met z’n allen de draad weer op kunnen pikken. In de tussentijd geeft het verenigingsleven menigeen van ons de nodige steun en houvast. Zo ook de Mei-jongens, en wie meer wil weten over de Mei-jongens in de Groenstraat kan terecht op: http://www.meijongens.nl