ACHILLES TOP, MARC HERMANS & DE DISCUS
De lensvormige schijf verlaat de hand, snijdt door de lucht en schiet in een schuine baan door de lucht. De discus vliegt en vliegt en landt uiteindelijk op 76.39 meter. Een droom.
Lambert Rinkens, Landgraaf 20 juni 2020, 19:32
Olympia, 776 voor Christus. Ondanks de zomerse hitte is het goed toeven in Olympia. De olympische arena ligt in een rijk beboste vallei waar onder de bomen nog wel koelte te vinden is. Op de atletiekbaan zelf is dat niet het geval. Daar is de verzengende zon heer en meester. De Griekse atleten bewegen zich, net als bij hun oefeningen in de gymnasia, naakt door het stadion en bereiden zich voor op de vijfkamp. De oervorm van de Olympische vijfkamp: worstelen, speerwerpen, verspringen, hardlopen èn discuswerpen.
Discuswerpen. Een van de oudste Olympische sporten. Een discipline die een fiks aantal vereisten aan de atleet stelt. Wellicht meer eisen aan de atleet van nu dan aan die van het verre Griekse verleden. De oude Grieken maakten geen draai en alleen dat al maakt de zaak nu stukken moeilijker. Het lichaam van de atleet krijgt door de draai een enorme vaart mee. Maar de atleet moet wel met zijn voeten binnen de cirkel blijven en dat terwijl hij zichzelf voorwaarts slingert en met alle explosieve kracht die hij bezit de discus werpt.
En wanneer is het beste punt bereikt om de discus te werpen, in welke hoek kan de discus het best geworpen worden, waar zet de atleet zijn voeten tijdens de draai om optimaal uit te komen? En dat zijn dan slechts enkele van de vele vragen waar de atleten zich mee bezighouden. kennis van zake en hulp kan dus geen kwaad. Bij Atletiekvereniging Achilles Top, opgericht in 1961, krijgen de atleten die kennis en hulp van werptrainer Marc Hermans.
Werptrainer Marc Hermans
Marc Hermans begeleid op een dinsdagavond twee van de jongere atleten. Luca Broers en Lucas Koolen. Meer dan twee sporters per trainingseenheid is in deze corona tijd niet mogelijk. Marc Hermans gaat rustig en relaxed te werk. Geen stemverheffing, geen gewapper met armen of benen. Geconcentreerd volgt hij de bewegingen en corrigeert waar nodig. Over zijn ervaring als trainer het volgende. Hij werkt niet alleen bij Achilles Top maar ook bij Unitas Sittard. Verder is hij ook nog eens regiotrainer bij RTC Sittard. Bij het Regionaal Trainings Centrum Sittard komen de Limburgse toppers bijeen voor hun trainingen. Ervaring en niveau zat op dus.
Marc Hermans vervolgt over de coronatijd als volgt: ” Via Skype werden de bewegingen geïmiteerd. Je doet wat je kunt doen, maar we lopen bijvoorbeeld het Nederlands- en Limburgs kampioenschap dus mis. Het geen gebruik kunnen maken van het krachthonk werkt wel in het nadeel voor de ontwikkeling van de jonge atleten. De jongeren moeten vooruit kunnen en die kampioenschappen die ga je dan missen. Maar ondanks dat zijn de leden wel gemotiveerd gebleven.”
En dat is te zien. Luca Broers en Lucas Koolen gooien iedere worp opnieuw alles in de strijd. De verbetenheid is op hun gelaat af te lezen. En zo moet dat ook in de sport. Wie van een training niet vermoeid naar naar huis gaat heeft niet getraind maar gespeeld. En hoe leuk spelen ook mag zijn, verder geraak je er niet mee. Wie records wil breken zal dus aan de bak moeten. Natuurlijk is er tijd voor een grap. Maar uiteindelijk is trainen dus trainen.
Het clubrecord is overigens met 55.40 meter in handen van Harry Zitzen en dat al sinds 1974. Harry Zitzen wierp deze afstand tijdens een wedstrijd in het Britse Cardiff. Het stadionrecord staat sinds 1993 met 64.70 op naam van Erik de Bruin. Stil aan tijd voor een nieuw record dus en dan liefst door een van de eigen leden van Achilles Top natuurlijk.
Meer informatie over Achilles Top is te vinden op:
