DE PETITIE-WEIGERING

Een commentaar.

Het is donderdag 8 november 2018 en er staat een besluitvormende vergadering met daarin de begroting op de agenda. Niet onbelangrijk, dus op naar de publieke tribune om het live te volgen. En dan gebeurt er iets wel heel interessants.

SP raadslid Marc van Caldenberg is aan het woord en wil namens 500 burgers een petitie betreffende de Oloïde aanbieden aan wethouder Marlies Dreissen, CDA. Maar deze komt niet eens uit de stoel en weigert de petitie te aanvaarden. Later verklaart de wethouder onder andere dat de weigering gebaseerd is op het vroege tijdstip in het project Oloïde, onder andere omdat de cijfers om een beslissing te kunnen nemen niet eens bekend zijn. Het haalbaarheidsonderzoek is niet eens afgesloten. Te vroeg dus.

Laten we wel duidelijk stellen dat het een ieder volkomen vrij staat om een petitie te weigeren. Het is een ieders eigen vrije keuze om deze aan te nemen of te weigeren. Of het handig is, is een ander verhaal.

De Limburger meldt dat wethouder Dreissen aangeeft :”…zij in principe altijd bereid is om een petitie in ontvangst te nemen. Maar dit is niet het juiste moment. Er wordt nu een haalbaarheidsstudie naar de Oloïde uitgevoerd en die is nog niet beschikbaar. De uitkomst van het onderzoek ken ik dus niet en de SP ook niet. Zonder deugdelijke informatie is ook door de ondertekenaars geen afgewogen oordeel over de Oloïde mogelijk.” Maar deze uitleg gebeurd pas geruime tijd later en de weigering blijft overeind. En dan mag men wel degelijk van iets interessants spreken.

Er zijn wellicht meerdere redenen om het toch wél te doen. Men zou de petitie bijvoorbeeld toch in ontvangst kunnen nemen om iets wat als negatief ervaren wordt in iets positiefs te veranderen.

Zou de wethouder dan bijvoorbeeld bij het in ontvangst nemen gezegd hebben :”De enige reden dat ik hem accepteer is omdat het de mening is van een deel van onze burgers en die neem ik serieus. Dat de petitie nú al aangeboden wordt is veel te vroeg want…” Dat levert dan leuke voordelen op. Ten eerste laat je zien dat je de mening van anderen serieus neemt én je zegt het het ook voor een lopende camera. Je maakt je punt en scoort een punt.

Participatie

Raadslid van Caldenberg maakt na de weigering een opmerking waarin hij aangeeft dat hij het wel vreemd vindt, omdat participatie zo hoog staat in het Landgraafse vaandel. En daar heeft hij wel degelijk een punt.

Participatie betekend deelname. Deelname van de burger. Gemeente en burger die samen de kar moeten trekken. En daar zet de huidige coalitie sterk op in. Nemen we alleen maar al eens het coalitieakkoord erbij. Deze bestaat uit 13 hoofdstukken. Hoofdstuk 1, 12 en 13 gaan inhoudelijk niet over de plannen. Hoofdstuk 1 betreft een inleiding en dat is niet meer dan een handige wegwijzer. Hoofdstuk 12 en 13 gaan vooral over het wie en aantal wethouders met hun portefeuille. Resteren dus nog 10 hoofdstukken en hoofdstuk 6 daarvan is participatie. Dat is 10% en dus allesbehalve onbelangrijk.

Daarenboven is er nog iets wat uit het coalitieakkoord blijkt. De kop waarmee men deze mee opent:”Landgraaf: voor en door de inwoners”. Met deze kop op het akkoord zou het wellicht wel handig zijn geweest om de petitie toch te accepteren. De weigering zal bij menigeen de wenkbrauwen doen fronsen.

Open vraag is hoe men binnen de coalitie over deze weigering denkt. Per slot van rekening heeft men gezamenlijk voor deze kop in het coalitieakkoord gekozen én is zij door alle partijen binnen deze coalitie ondertekend, wetende dat het betrekken van de burger een flink deel van hun doel is.

Nemen we uit het coalitieakkoord het volgende citaat: “De burger neemt steeds meer verantwoordelijkheid. Rollen veranderen. Een absolute voorwaarde daarbij is dat de overheid die loslaat en ondersteund.” Ook als men het tijdstip te vroeg vindt, is het wel een poging van burgers om deel te nemen aan de discussie. Verder is het ook de deelname aan het democratisch proces van burgers. Te vroeg of te laat maakt in deze niet uit, het is en blijft een deelname. Zo bezien is het dan misschien toch handig om een petitie in ontvangst te nemen.

Maar zoals gezegd, het staat een ieder vrij om te accepteren of te weigeren.