LACHEND VAN ÉN NAAR HET TANDENTHEATER
Vol spanning zit ik op de stoel en kijk met half dichtgeknepen ogen naar de deurklink. Zweetdruppels parelen op mijn voorhoofd en zoeken zich een weg naar beneden. De kiespijn is niet te harden… had ik verdorie maar. Maar ja, dat is ‘had ik’. Nu is het te laat. Alhoewel?
Landgraaf, 16 maart 2025, 20:03
Alhoewel… eigenlijk klopt dat niet. Zoals er wel meer niet klopt in dit verhaal. Dat ik bijvoorbeeld op de stoel zit met zweetdruppels op mijn voorhoofd dat klopt dus niet. In het verleden heb ik inderdaad ooit eens op een stoel gezeten en naar de klink gekeken van de deur, wachtend tot ie naar beneden zou gaan, de deur open zou zwiepen en het touwtje, dat en aan een eind aan de deur zat én aan het andere eind aan mijn tand, zou me dan voor eens en altijd van die verdraaide kiespijn verlossen. Alhoewel, dat klopt dus ook weer niet. Ik heb het ooit eens gezien op tv toen die nog zwart-wit was. Alhoewel?
Wat wel waar is, is dat de tijd dat iemand met angst naar de tandarts, of mondhygiëniste, gaat eigenlijk voorbij is. De behandelingen van nu zijn niet meer te vergelijken met dat wat er ‘vroeger’ gebeurde. De tandarts en mondhygiënist van nu werken op een manier die er veel meer op gericht is dat de patiënt zich op zijn gemak voelt. Natuurlijk deed de gemiddelde tandarts in het verleden er ook alles aan om de patiënt zo goed mogelijk te behandelen. Maar inzichten en mogelijkheden veranderen, en vooral, verbeteren met het vorderen van de tijd.
Een voorbeeld van positieve verandering? Ja, hoor graag. Wel, bij deze dan: het TANDENTHEATER. Vol gepaste trots presenteren we het TANDENTHEATER. Op de foto’s staan al vier leden van het ensemble. Laten we ze maar eens even voorstellen aan het publiek.
HET TANDEN THEATER TEAM
Even voorstellen. Onhandige Oscar is speciaal uit de Afrikaanse savanne naar hier gekomen. Hij is niet echt dat wat men verwacht bij een leeuw. Een tikkeltje onhandig is ie wel. Het zij hem echter vergeven want menig bezoekertje heeft al aardig wat plezier en vooral steun aan hem gehad.
Idem geldt ook voor de volgende theatermedewerker: De uit Parijs stammende Grappige Gérard. Roze vacht en panter tegelijk, speels en vol talent, en met heel wat rare fratsen is hij een niet meer weg te denken vaste kracht in het theater geworden.
Op naar de volgende: Jolige Judith. Zij komt uit Waubach en beschikt over een aardige kwebbel. Dat klinkt niet vriendelijk, maar haar ‘gekwebbel’ is altijd goed bedoeld en steevast voorzien van een mooie grote glimlach. En diezelfde lach wil ze bij iedereen zien die bij na de voorstelling uit het theater weer naar huis gaat.
Dan is er ook nog Super Suus. Deze jongedame komt uit ‘Kirchroa’ en zij zorgt er voor en achter de theatergordijnen voor dat iedere voorstelling iedere keer opnieuw zo verloopt als de bedoeling is. En by the way: een vrolijk typetje.
Uit Limbricht is er dan de Rustige Rinske. In een theater vol vrolijke typetjes moet echter ook wel iemand zijn die weet wat ḱalmte is. En bovendien is ze een kei in haar vakgebied orthodontie.
En last but noit least hebben we nog Moedige Martijn, die eigenlijk Mathijs heet, maar dat terzijde. Afgestudeert aan de Nijmeegse Radboud Universiteit weet ook hij in geval van nood altijd een oplossing te vinden en wordt hij ten toneele gevoerd, indien nodig.
Lees verder onder de afbeelding
Nu zouden we natuurlijk kunnen zeggen dat dit het hele team is. Dat is echter, wederom niet helemaal waar. Het complete team bestaat eigenlijk uit iedereen die voor een voorstelling naar de praktijk komt en daar het TANDENTHEATER bezoekt. En vooral de jongsten zijn er meer dan welkom. Dit vraagt wellicht om wat meer uitleg.

Het team werkt iedere dag opnieuw eraan om een positieve tandartsbeleving bij de kinderen te bewerksteliggen. Het idee om de praktijk als een theater in te richten blijkt een gouden vondst. De kinderen pikken het meteen op. Onhandige Oscar en Grappige Gérard worden per direct door de kids in de armen gesloten. Ouders die de kinderen vergezellen staan paf van de andere tandartsbeleving. Voor menig ouder is het een ‘pak van m’n hart ‘ dat de kinderen het voorheen zo gevreesde tandartsbezoek volstrekt anders ervaren.
Het hele verhaal klinkt vrolijk. En voor een fiks deel is dit ook gelukkig gewoon waarheid. Diezelfde waarheid gebied echter ook dat we de keerzijde onder de aandacht brengen. Helaas komt niet iedereen naar de praktijk die er eigenlijk wel naar toe zou moeten komen. En het trieste gedeelte van deze waarheid is dat het dan veelvuldig gaat om kinderen. Jolige Judith is met het theater begonnen om een fiks deel van de angst weg te nemen bij de kinderen en zo het praktijkbezoek een stuk ‘normaler’ te maken. Maar zij en het hele team willen het liefst dat alle kinderen hun tanden met een hele grote glimlach aan iedereen kunnen laten zien. Aan iedereen, altijd en overal. Daar ligt hun passie. Daar werken zij iedere dag opnieuw met diezelfde passie aan. Hun doelgroep zijn de kinderen tot ongeveer dertien jaar. En ja, zo af toe zijn er gevallen die ook voor hun, ondanks hun passie, niet te doen zijn. Dan wordt er doorverwezen naar gespecialiseerde centra. Het gaat om het kind. Daar is het team voor, daar is het theater voor. En indien het simpelweg niet kan, wordt er doorverwezen, voor het kind.
En de rekening dan?
Vanzelfsprekend is er dan ook de typisch Nederlandse vraag: “Wat kost dat dan?” Die vraag stoppen we bij deze ook per direct in de categorie van de onwaarheden. Helaas zijn er te veel ouders die denken dat een bezoek aan de tandarts en/of mondhygeneïste te duur is. “Dat kunnen we niet betalen”, is een gedachte die in veruit de meeste gevallen simpelweg niet klopt. De vraag wat kost het, wordt dus gewoonweg niet vaak genoeg echt gesteld. Stel die vraag als patiënt zijnde. Vraag aan je verzekeraar wat ie vergoed. Neem dus als ouder of verzorger contact op met verzekeraar of met uw praktijk. Stel die vraag en ga met je kind of kinderen naar je tandarts of mondhygiënist. En voor de duidelijkheid; tot 18 jaar valt, met uitzondering van orthodontie, in de basisverzekering.
Tot slot. Het TANDENTHEATER, en niet alleen zij maar tandartsen en mondhygiënisten willen helpen en verzorgen. dat is hun vak, daar ligt hun passie. Zij genieten ervan als een behandeling gelukt is. Dan is er bij hun die lach. Dan is er bij hun die grote gulle lach die zij aan iedereen willen laten zien en ook aan iedereen willen geven. Aan iedereen, altijd en overal.
En wie het niet geloven wil? Die kan terecht op: www.tandentheater.nl