CEP STEINEN 75 JAAR LID SVN, DE LAATSTE DAG EN TOEN…

SVN bestaat vandaag zijn laatste dag. Vanaf morgen is er dan Fusie Club Landgraaf. De komt de andere gaat. Cep Steinen blijft en dat al 75 jaar lang. Een interview.

Lambert Rinkens, Landgraaf 30 juni 2020, 20:59

De ontvangst is meer dan hartelijk en Limburgs bij Cep Steinen in zijn huidige woonplaats Schinveld. We schuiven aan, bij koffie en vlaai, en komen terecht in een stortvloed van anekdotes, club- en voetballiefde. Cep Steinen en zijn beide zonen rijgen de ene anekdote aan de andere. Uitslagen, feiten, jaartallen, namen en voetbalweetjes denderen aan een stuk door op hoge snelheid en vooral niet te stuiten door de woonkamer. Cep’s vriendin Mia is de rustgevende factor. Zij blijft kalm en gelaten onder deze ware voetbalstortvloed vol gedrevenheid en passie.

Cep Steinen

“Eigenlijk wilde ik naar turnvereniging Olympia. Maar ja, mam stelde me voor de keus ,of Olympia òf SVN.”, zo begint Cep Steinen. Het werd SVN en dat bleef het 75 jaar lang, tot en met vandaag, de laatste dag van SVN. “Je wordt niet zo maar lid van een vereniging, lid zijn van een vereniging levert verplichtingen op.”, is een andere van zijn typerende opmerkingen.

Als 11-jarige werd Cep Steinen direct na de oorlog in 1945 lid van de club. De contributie, destijds maandelijks 10 cent, werd betaald door Johan van der Heyden, de verzekeringsagent van de familie Steinen, en groot fan van SVN. Cep’s vader was een jaar eerder in 1944 bij een mijnongeluk in Eijgelshoven overleden. Breed had de familie het allesbehalve. Zijn vaders oud-collega’s gingen maandelijks met de pet rond om hun financieel te steunen.

Lid vanaf zijn elfde, maar te voetballen was er niet veel op die leeftijd. Elf jaar was toen der tijd gewoonweg te jong. Toch blijf hij lid. Toen hij eenmaal spelen mocht op zijn veertiende werd het de voorhoede, naar daar lag zijn talent niet. Dat talent zat in het bestuurlijke gedeelte van het voetbal. Net als bij zijn broer Hein trouwens. Hein werd jarenlang voorzitter en Cep secretaris. En dat had gevolgen, aan de positieve, maar ook helaas aan de verbazingwekkende negatieve kant.

Een van de vele anekdotes van deze dag. Cep: “… en toen was er de schorsing. Ik werd 5 jaar geschorst door de KNVB, en mijn broer 15 jaar.” Wat was er gebeurd? Cep vervolgd: “We hadden een niet gerechtigde speler opgesteld. De speler, Rudy Regterschot, was op Pinkstermaandag gerechtigd om te spelen, maar we moesten op Pinksterzondag de kampioenswedstrijd tegen Zwart Wit uit Eijs spelen. We stuurden Rudy naar de kapper en zijn haar werd geverfd om hem ‘onherkenbaar te maken. Maar iemand herkende hem toch en toen liep het verkeerd af. De KNVB kreeg de kans om haar macht te bewijzen en deed dat ook. “

In 75 jaar tijd gebeurde er van alles en nog wat. Buiten het negatieve deel van de schorsing was er over het geheel genomen meer dan aardig wat positief nieuws voor de club. SVN groeide als club enorm en werd een regionale topper. De naam Steinen werd onlosmakelijk verbonden met SVN. Het speelveld werd door de Cep, Hein en andere leden zelf afgebakend met betonnen paaltjes. De hoofdtribune en verlichting idem dito. Wiel Cörver werd als trainer binnen gehaald en het succesverhaal nam zijn aanvang.

Cep Steinen bleef zijn club altijd trouw. Het clubblad werd 50 jaar lang, van 1959 tot 2009 door hem verzorgd. grote sponsoren werden binnen gehaald. het sponsorbedrag liep op een gegeven moment op van 25.000 gulden naar 150.000 binnen een tijdsbestek van 15 jaar. Cep Steinen ademt SVN.

Maar wat nu? Hoe nu verder na deze laatste dag? Cep verwoordt het zo: “De fusie is goed. Dat is van deze tijd. Beide verenigingen konden zo niet lang meer verder. Ik blijf de club gewoon trouw. En hij niet alleen. Bij zijn zonen, Jos en Hennie, stroomt hetzelfde bloed door de aderen.Onlosmakelijk verbonden met SVN èn F.C. Landgraaf.

Met dank aan Cep Steinen voor zijn medewerking.