HET HARA MUSEUM VOOR MODERNE KUNST
Het Hara Museum voor moderne kunst te Tokio is een van de lievelings musea van onze medewerkster in Tokio. De expositie die zij bezocht is een samenwerking van Oud-Hollands en Modern Japans. Een verslag van Naoka Watanabe
De grote magnoliaboom en de telefoon heten ons iedere keer welkom als we het Hara museum bezoeken. Het zijn de vaste gastheren die je meteen een goed gevoel geven.
Van 16 juni tot en met 2 september was er een speciale expositie van Mami Kosemura onder de titel Phantasies Over Time in het Hara museum. Het was haar eerste solo expositie in dit museum. Zij is een fotografe die met animaties werkt. Men beleeft er bij haar expositie een heel aparte ruimte-tijd ervaring. Haar werk refereert aan het 17de eeuwse schilderwerk.
Schijn en Banket zijn twee werken gebaseerd op het werk van de oud-Hollandse de Heem familie. Meesters in het scheppen van stillevens. Mami Kosemura verwerkte in het werk Schijn eerst de bloemen nadat de setting geheel naar haar wens was. Zij voegt in de loop van de tijd bloemen toe die dan verwelken. Uiteindelijk volgt dan de fotografie. Zo ging zij ook te werk bij het werk Banket. Fruit en bloemen verworden zo tot expressie van verlangen, gevangen in een van te voren bepaalde setting. Cornelis de Heem (1631-1695) leverde de werken die Mami Kosemura hiervoor het meest aanspraken.
Verwelkte bloemen en vergaan fruit in Schijn en Banket zijn als de dood en leven in een stilleven voor Mami Kosemura. “Het voelt als het horen van het woord ‘still live… net een haarbreedte afstand van de dood…” En zo voelt het zien van haar werk ook.
Het is voor mensen die van bloemen en natuur houden een heel intense beleving. Het gevoel dat ik bij haar expositie op deed heeft mij heel lang begeleidt. Het schrijven er over ging niet zo maar. Het gevoel moest eerst verwerkt worden.
Een ieder die de kans krijgt zou haar werk moeten gaan zien en beleven. http://www.mamikosemura.com/
Original article in Japanese by Naoka Watanabe:
時空の旅の贈り物
“肉眼の領域では、はじまりもおわりもないものなど起こらない。それでいて、何の疑いもなしに、ここがはじまりで、ここがおわりだと言いきれる場所も瞬間もないのである。”
「消失」ポール・オースター詩集 思潮社
ギャラリーⅠはじまりとおわりの部屋〜ドローイングワークと各作品のはじまり、またはおわり(きっかけ、または残骸)〜より
東京の美術館の中でも特に好きな美術館のひとつである、品川にある原美術館。いつも大きな泰山木と公衆電話のアートが出迎えてくれ、そこからワクワクが始まる。6月16日から9月2日まで展示されていた、小瀬村真美：幻画〜像(イメージ)の表皮 にて、最高に美しい刺激的な時空の旅を経験して来ました。
小瀬村さんは写真の加工や絵画の構図を映像インスタレーション( 70年代以降に一般的になった、現代アートの手法の一つ。作家の意向に沿って、空間を構成し、特定の場所にオブジェなどを置いて変化、異化させ、空間全体を作品として体験させる芸術)や写真作品を手がけるアーティスト。
今回の展示の中で、オランダの画家、デヘームの描いた静物画の構図を参考にお花をセットし、その経過を撮影した作品たち、粧/Guise/2018と、餐/Banquet/2018の美しさは、衝撃的でした。 粧はセットしたお花の製作過程と経過。さらに枯れたお花の上に新しいお花を生け続け記録した作品。構図の参考にされたのは、デヘーム家の静物画群「Flowers in a Glass Vase 」(1660) 餐は、セットしたお花や果物たちを4カ月に渡って撮影し、一枚に凝縮された作品。こちらの構図は、コルネリス・デヘーム(1931-95)の「Flowers and Still Life」から。スルバランやデヘームの静物画を始め、多くの17世紀の静物画の中には、様々な季節の果物があたかも当たり前のように配置されていたり、日常には無い、過剰なセッティングをした構図です。その構図を元に撮影された作品たちは、その不自然さを越えた調和とバランスが、よりこの時間の深みを感じさせてくれます。時間の厚みは観入ればば魅入るほど、観えてくる。不思議な生まれてはじめての感覚でした。
撮影に使われた花や果物の残骸たちの展示もあります。生きるものの朽ちる姿、静の中にある生の中の死。”静物画を意味する「still life」という響きはわたしたちに限りなく死に近づいてしまった生を想起させる。”と小瀬村さんも仰っていますが、まさにその感覚を肌を通り越してこころに刺さる体験です。花を愛する者として、その美しい一生を人の人生と重ね合わせた時、通るべき道や選ぶべき場所、目指すべき未来が幻画として見える感覚は、とてもしあわせ。その残像が身体の中で反響を続け、やっと文字に出来ました。
なかなか記事を書かず、会期が終わってしまいましたが、時空の旅の入り口はここにも。
東京より渡邊尚花
Naoka Watanabe: http://www.pomone-et-pomme.com
